Ergens midden juli 2007, compleet geprakt na 2 dagen Douren ergens in de Belgische Ardennen, stond ik vol verwachting tegen de boxen van het hoofdpodium gedrukt, wachtend op een Braziliaanse elektronische muziekgod genaamd Amon Tobin. Compleet geprakt in die zin dat ik de dag ervoor een voedselvergiftiging had opgelopen... (Nee, het lag eens niet aan de grote hoeveelheden drugs die op Dour geconsumeerd wordt. Cornflakes met melk die een dag in de zon hebben gelegen, is gewoon geen goed plan. De drugs werden doorgegeven aan een goede maat, wat achteraf ook geen goed idee bleek.)
Gelukkig had ik aan een dag herstel genoeg en geraakte ik mijn tent uit voor Amon Tobin. De in Brazilië geboren dj had toen net zijn laatste full-album Folley Room uit op Ninja Tune. Voor deze cd is hij, gewapend met een resem microfoons, de stad ingetrokken op zoek naar nieuwe sounds. Ook in de studio zette hij deze zoektocht voort en heeft hij onder andere geëxperimenteerd met insecten en microfonen met hoge resolutie, instrumenten gebruikt op een onconventionele manier en nieuwe instrumenten in elkaar geknutseld. Het resultaat was een knaller van een cd.
Focussend op het binnenhouden van mijn eerste maaltijd sinds anderhalve dag, stonden we dan vlak voor het podium. De enigste vrije plek was vlak bij de metershoge toren boxen. Waarom daar plaats was, zou me duidelijk worden zodra het eerste nummer ingezet werd. De opener blies me letterlijk van mijn sokken (wat niet echt moeilijk was, gezien ik amper op mijn benen kon staan en moeite had om niet tegen een nabije toeschouwer te zwalpen zodra ik een stap zette). De zware bassen van een vertrekkende Harley Davidson knalden mijn net-uit-het-bed-look strak in de plooi. Het voelde alsof ik een vliegtuig was dat getest werd op zijn aërodynamica in een windtunnel. Heerlijk!
Mijn toestand buiten beschouwing gelaten, werd het een dj-set die ik van mijn leven niet vergeet. De bassen bleven aanhouden, de sounds bleven verrassend, hoewel ik de cd op voorhand al grijs gedraaid had, en hij smeet er zelfs ter plekke geremixte drum&bass-kleppers tussen die het publiek in een door bassen gehypnotiseerde drug-frenzy herschiep. Inclusief die goeie vriend die halverwege het optrede niet meer wist wat boven of onder was: "Beste optreden ooit, al herinner ik me geen enkel nummer." Het feit dat ik nog bij een relletje tussenbeide moest komen omdat hij afval over het publiek uitstrooide, was ook al volledig uit zijn geheugen gewist.
Wil je deze trip zelf meemaken, dan kan je de live-set opgenomen in de AB gratis downloaden van zijn site. Zoals hij zelf zegt op de site: "Recorded by Studio Brussels at the world famous AB theatre in Belgium - which arguably has the best sound system in Europe."
maandag 23 februari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten