Braziliaanse indianen begraven kinderen levend

Indianen in Brazilië zouden zich schuldig maken aan infanticide, een praktijk waarbij ongewenste kinderen worden vermoord. Dat stellen de makers van het docudrama Hakani, waarvan een clip op YouTube te zien is. De film gaat over een gehandicapt 13-jarig meisje dat levend wordt begraven onder dwang van haar gemeenschap, de Suruwaha-indianen.


Volgens de makers is het verhaal van Hakani echt gebeurd, dit is een fragment van hun reconstructie.


Volgens de makers van de Hakani is de praktijk van infanticide wijdverbreid bij de volkeren in het Amazonegebied. Kinderen met een fysieke of mentale handicap zouden bezeten zijn door kwade geesten en zelfs het geslacht van een kind zou aanleiding kunnen geven tot kindermoord.

De film werd gemaakt in opdracht van JOCUM (Jovens Com Uma Missao/Jeugd met een Opdracht). Dat is een christelijke niet-gouvernementele organisatie die al meer dan twintig jaar missionarissen naar de Suruwaha zendt. Ze claimen een aantal kinderen van infanticide te hebben gered en bepleiten zware straffen voor de plegers en voor mensen die het nalaten om in te grijpen.

Het Braziliaanse overheidsorgaan voor indianenzaken, FUNAI, vindt de film schadelijk voor het imago van indianen. De Braziliaanse overheid onderzoekt hoe ze het schokkende clipje op Youtube kunnen verwijderen. Ze wil ook nagaan of de JOCUM een 'verstorende rol' zou hebben op de inheemse cultuur van Suruwaha. Met een evangelisatiecampagne probeert JOCUM de bevolking te bekeren. De ngo behoort tot een netwerk van christelijke organisaties uit de VS die natuurgodsdiensten uit de wereld willen helpen.

In Brazilië leidde de film tot grote discussie. Volgens antropologen gaat het om een spanningsveld tussen de waarden van de 'geciviliseerde' maatschappij tegenover het respect voor de inheemse cultuur. Voormalig directeur van FUNAI, antropoloog Mércio Pereira Gomes, nuanceert het verhaal. De indianen leven in zeer zware omstandigheden en zouden zich het niet kunnen permitteren gehandicapte kinderen mee te nemen op tochten door het woud. Volgens hem gaat het om 5 à 10 gevallen per jaar. In theorie zou adoptie voor deze kinderen een oplossing kunnen zijn maar in de praktijk zijn veel gemeenschappen in de Amazone moeilijk bereikbaar.