Brazilië: een wereldmacht in wording?

Al behoort Brazilië al langer dan vandaag tot de geïndustrialiseerde wereld, tot voor kort bleef het land eerder schuw op het internationale toneel. Blijkbaar had de politieke elite geen ambitie of geen interesse om zich internationaal te laten gelden. Met president Luiz Inácio Lula da Silva is daar in 2002 verandering in gekomen. Hij lijkt vastberaden om van Brazilië niets minder dan een wereldmacht te maken.

Voor Lula da Silva zijn er verschillende argumenten waarom Brazilië een belangrijkere rol moet spelen in de wereld:

• Brazilië is de tiende grootste economie van de wereld, voor Rusland en India.
• Dankzij de ontdekking van olie voor de kust van Brazilië zal het weldra tot de tien belangrijkste olieproducerende landen behoren.
• Brazilië bezit het grootste deel van het amazonewoud en is dus een belangrijke partner in de discussies over de opwarming van de aarde.

Om zwaarder te wegen op wereldzaken gebruikt de Braziliaanse president een ware wervelwinddiplomatie:

• Lula nam het initiatief om een Zuid-Amerikaanse defensieraad op te richten om de geschillen tussen de landen in de regio onderling op te lossen. Lees: zonder inmenging van de VS.
• Lula wil een permanente zetel in de VN-Veiligheidsraad en ziet de G8 liever uitgebreid.
• Door de aandacht te richten op Afrika wil Lula de economische maar ook historische banden met het zwarte continent aanhalen. Lula ontpopt zich als spreekbuis voor de ontwikkelingslanden.

Lula de Silva krijgt ook kritiek op de schaamteloze manier dat hij zijn ambities wil waarmaken:

• Critici vinden dat de internationale aspiraties van de president nog niet overeenkomen met het soortelijk gewicht van het land.
• Anderen beweren dat de diplomatieke inspanningen tot bitter weinig concrete resultaten hebben geleid.

Zeker is wel dat Brazilië eerst haar binnenlandse problemen moet oplossen. Het moet iets doen aan de extreme armoede, de miljoenen straatkinderen, de hoge criminaliteit en het conflict tussen landlozen en grootgrondbezitters vooraleer het zich kan beroepen op de morele autoriteit van een wereldmacht.