Bonde Do Role

Funk Carioca is een stijl die soms ook de baile funk wordt genoemd.
Dit genre is naar het schijnt ontzettend populair in de favelas en een van die voortrekkers is natuurlijk CSS.Zij hebben een paar jaar geleden Bonde do Role op sleeptouw( lees:op tournee)genomen,en dat heeft zo zijn vruchten afgeworpen. Hun debuutalbum 'White Lasers' is reeds goed ontvangen en ze werken nu aan hun tweede album,samen met o.a. Boys Noize.In 2008 traden ze op tijdens de Braziliaanse MTV awards,waar ze ook twee nominaties voor hadden: 'best band of the year' en 'best song of the year'.

Het trio uit het Zuid-Braziliaanse Curitiba mengt de funk carioca met rockgitaren en soms een schelle stem. Als je van de pit van M.I. A houdt,de rythms van Brasil, en de humor van een twintigjarige griet,checkt dan die filmpjes!



Solta o Frango



Office Boy



Marina Gasolina(remix van Peaches)

http://www.myspace.com/bondedorole
Hier vind je ook nog het originele liedje Gasolina op. Er zijn superveel remixes van gemaakt.Het sloeg erg aan bij clubbers en dj's. Youtube vindt het om een of andere reden te vunzig,ik zou niet weten waarom want ik versta geen Portugees.

CSS:Cansei De Ser Sexy

Een van de zonnigste en apartste groepen die uit Brazilie komen. Met hun groepsnaam zeggen ze dat ze er genoeg van hebben om sexy te moeten zijn. Mooi statement uit het billen- en borstenland. Maar eigenlijk zijn dit nog steeds bloedmooie vrouwen die ,gelukkig voor ons, ook erg leuke muziek maken.
Ze waren een paar jaar geleden bekend bij een paar enkelingen,nu kent bijna iedereen hen. Ze waren dan ook de laatste twee zomers vaak op belgische podia te vinden(Pukkelpop,Dour,Les Ardentes,Trix,...) als groep en als dj's!
Het viel me steeds op dat op de eerste rijen de jongens steeds wazig voor zich uit aan het staren waren..En gelijk hebben ze!Maar de muziek is evengoed supermooi!
Geniet ervan!
ps:de zangeres heet Lovefoxx...hihi

Favela Rising

De Braziliaanse groep Afroreggae,
ontstaan in de favelas van Rio de Janeiro.
Ze gebruiken hun muziek als protest tegen het geweld daar
Met woorden en ritme proberen ze kinderen te stimuleren zichzelf muzikaal te ontplooien ipv in het criminele milieu te stappen
Ze richtten een percussieschool op maar bovenal zijn ze zelf fantastisch goed bezig
Hieronder de trailer van hun documentaire Favela Rising...

Brazilië live

In plaat van heel de tijd internetsites en kranten te raadplegen heb ik eindelijk "live" informatie over Brazilië gevonden. Gisteren had ik een interview met een Braziliaans meisje dat met AFS een jaar in België studeert. Het was superinteressant om te horen wat onze geliefde Brazilianen eigenlijk weten van ons Belgenlandje...

Toen Thais Moreira aan haar vrienden vertelde dat ze een jaar in België ging studeren viel een enorme stilte. "Wat is een België???" "Ligt dat in Afrika????"
We worden weer met onze neus op de feiten gedrukt: België heeft internationaal blijkbaar niets te betekenen.

Maar natuurlijk is internationale bekendheid geen maatstaf om een tof land te zijn. Thais blijkt, na slechts 7 maanden hier te wonen, al een heviger Vlaams-nationalist te zijn dan wij zelf. De frustraties die ze krijgt als Belgen slecht spreken over hun land kan ze niet meer verbergen, noch kan ze weerstaan aan de onweerstaanbare drang om erop in te gaan. "Vlaanderen is fantastisch, waarom houden jullie er niet van?" Ze moest eens weten wat het Vlaams Belang denkt van al die Braziliaanse illegale bouwwerkers...

Boogschieten op ritme

Bij de eerste ontmoeting zegt hij: "Ah ja, een boog". Maar vraagt hij: "Hoe? Maar wat is die bol aan de onderkant? En waar zijn de pijlen om mee te schieten?". Inderdaad, een al wazigheid. Maar het gaat hier wel degelijk niet over een wapen, maar over een instrument der liefde: de Berimbau.

De Berimbau is een éénsnarig intsrument - dus dat wil zeggen dat er maar één snaar opstaat - bestaande uit een boog, één snaar en een uitgeholde, droge kalebas. Dat laatste dient als resonator. Om geluid te produceren heeft men nodig: één stokje, één shaker en één steentje. Zoals vele instrumenten vergt het enige oefening om de Berimbau te meester zijn. Alleen het rechtop houden is al uitdaging op zich. Het komt er op neer met je linkerhand de boog rechtop te houden terwijl je met datzelfde hand het steentje sporadisch tegen de snaar drukt. In je rechterhand houdt je simultaan het stokje en shaker vast om tegen de snaar te titsen. Als je dat lukt, zou je normaliter een dromerige, psychedlische sound te horen krijgen.

Dit simpel, maar toch vernuftig instrument wordt ondermeer gebruikt tijdens de Capoeira-uitvoering. Het beveelt de dansers/vechters in welk ritme ze moeten bewegen. In de Westerse moderne muziek kent het een geringer gebruik, maar bands zoals Sepultura en Jamiroquai (om van één uiterste naar een ander te gaan) hebben reeds gebruik gemaakt van de Berimbau.

Als je geïnteresseerd bent in het leren van de kunst van de Berimbau, kan je terecht in de Capoeiraschool van Antwerpen.

Headbangen tot je nek ervan breekt

Wie iets van muziek kent, en ook op de hoogte is dat deze blog over Brazilië gaat, dan weet hij dat ik het over de heavy metal band Sepultura heb. De geestkind van de gebroeders Max en Igor Cavalera brengen het soort metal dat bestaat uit snelle, op een compressor lijkende drums, snelle salvo schietende gitaren en een haast onverstaanbare berengezang. Op het eerste zicht lijkt het een puur nihilistische escapade van gewelddadige muziek door kwade alfamannetjes. Maar het feit dat ze van Brazilië afkomstig zijn, is duidelijk in sommige van hun albums. Zo maakt de zanger soms gebruik van een sitar en berimbau, een typisch instrument van Brazilië die gelijkt op een boog. De juiste benaming voor het hokje waarin Sepultura wordt geplaatst is 'trash/death metal'. Denk maar aan bands zoals Metallica, Anthrax, Overkill en Slayer.

Maar deze band leeft niet volgens het AC/DC-principe en incorporeert meerdere stijlen in hun oeuvre. Zo mengt Sepultura op hun vijfde album hun klassieke sound met elementen van industrial en hardcore punk. Dat album legde ook de basis voor het 'groove metal' genre.

Deze band heeft de voorbije 20 jaar een immense fanbasus aangelegd. De liefde voor de band is groot, en dat was te merken toen de gebroeders Cavalera na een lange ruzie van 13 jaar terug samenkwamen en een nieuwe band opststichtten, 'The Cavalera Conspiracy'. Volgens de fans klinkt het anders, maar voor leken in het genre klinkt het allemaal hetzelfde. Toch is het de moeite waarde om eens een kijkje te gaan nemen naar die bands, als ze eens toevallig op een festival staan. Liefst niet vanvoor, maar op een redelijke afstand waar je niet ter dood wordt geplet.

Om een idee te krijgen van hun stijl...

Brazilian Darkstep

Niet elke drum & bass is platgewalst door de Braziliaanse karnavalse schoonheden. SBK bewijst dat je zowel in Brazilië geboren kan zijn, en drum & bass met ballen kan maken. Na het horen van DJ Marky (zei samba(-a)ss) in zijn hometown São Paulo is Vini onder de naam SBK drum & bass beginnen producen.

Hij verhuisde van Brazilië naar Zwitserland omdat het in zijn thuisland moeilijk is om mensen een hele nacht te laten dansen als de sounds niet fris en happy zijn. In Europa daarentegen doen ze niets anders dan van de koude wegkruipen in donkere venues. De Europese pacman-generatie, zoals een T-shirt het zegt: "If pacman would affected us as kids, we'd be running around in dark rooms, munching pills and listening to repetitive music".

Naast zijn soloproject SBK werkt hij nog samen onder de naam Identity met de in Taiwan gestationeerde CBX. Zijn sounds zijn dark met zware bassen en techy melodieën. Check zijn myspace en die van Identity. Interview comming up on cultusonline by yours truly.

Amon Tobin Live!

Ergens midden juli 2007, compleet geprakt na 2 dagen Douren ergens in de Belgische Ardennen, stond ik vol verwachting tegen de boxen van het hoofdpodium gedrukt, wachtend op een Braziliaanse elektronische muziekgod genaamd Amon Tobin. Compleet geprakt in die zin dat ik de dag ervoor een voedselvergiftiging had opgelopen... (Nee, het lag eens niet aan de grote hoeveelheden drugs die op Dour geconsumeerd wordt. Cornflakes met melk die een dag in de zon hebben gelegen, is gewoon geen goed plan. De drugs werden doorgegeven aan een goede maat, wat achteraf ook geen goed idee bleek.)

Gelukkig had ik aan een dag herstel genoeg en geraakte ik mijn tent uit voor Amon Tobin. De in Brazilië geboren dj had toen net zijn laatste full-album Folley Room uit op Ninja Tune. Voor deze cd is hij, gewapend met een resem microfoons, de stad ingetrokken op zoek naar nieuwe sounds. Ook in de studio zette hij deze zoektocht voort en heeft hij onder andere geëxperimenteerd met insecten en microfonen met hoge resolutie, instrumenten gebruikt op een onconventionele manier en nieuwe instrumenten in elkaar geknutseld. Het resultaat was een knaller van een cd.

Focussend op het binnenhouden van mijn eerste maaltijd sinds anderhalve dag, stonden we dan vlak voor het podium. De enigste vrije plek was vlak bij de metershoge toren boxen. Waarom daar plaats was, zou me duidelijk worden zodra het eerste nummer ingezet werd. De opener blies me letterlijk van mijn sokken (wat niet echt moeilijk was, gezien ik amper op mijn benen kon staan en moeite had om niet tegen een nabije toeschouwer te zwalpen zodra ik een stap zette). De zware bassen van een vertrekkende Harley Davidson knalden mijn net-uit-het-bed-look strak in de plooi. Het voelde alsof ik een vliegtuig was dat getest werd op zijn aërodynamica in een windtunnel. Heerlijk!

Mijn toestand buiten beschouwing gelaten, werd het een dj-set die ik van mijn leven niet vergeet. De bassen bleven aanhouden, de sounds bleven verrassend, hoewel ik de cd op voorhand al grijs gedraaid had, en hij smeet er zelfs ter plekke geremixte drum&bass-kleppers tussen die het publiek in een door bassen gehypnotiseerde drug-frenzy herschiep. Inclusief die goeie vriend die halverwege het optrede niet meer wist wat boven of onder was: "Beste optreden ooit, al herinner ik me geen enkel nummer." Het feit dat ik nog bij een relletje tussenbeide moest komen omdat hij afval over het publiek uitstrooide, was ook al volledig uit zijn geheugen gewist.

Wil je deze trip zelf meemaken, dan kan je de live-set opgenomen in de AB gratis downloaden van zijn site. Zoals hij zelf zegt op de site: "Recorded by Studio Brussels at the world famous AB theatre in Belgium - which arguably has the best sound system in Europe."

Perception of the Doors

Rond de jaren '60 waaide er een nieuwe wind door Amerika. De kinderen van de nieuwe rijken in Amerika hadden het zo goed, dat ze niets beter wisten te doen dan scheefgaan op acid en hash. Voor een groot deel van de hippies resulteerde dit in psychotisch gedrag met junkiekapsones. Enkelingen zagen het nut van die geestverruimende middelen en verbrede hun horizonten.

Met die nieuwe wind kwam ook de Bossa Nova overgewaaid naar het noorden van Amerika. Reizende jazzmuzikanten hadden de nieuwe sound in Brazilië opgepikt en namen de invloeden mee naar hun thuishaven. Op die manier kwam de Bossa Nova in San Francisco terecht, de geboorteplaats van the Doors, en zal ook daar muzikanten beïnvloeden in hun creatief proces.

De groep, die zelf nog generaties later zal inspireren, was enorm beïnvloed door buitenlandse muziekstijlen. In de totstandkoming van hun eerste album werd vooral de drummer, John Densmore, geïnspireerd door Latijns Amerika. Als je goed luistert naar de drums in "Break on Through" hoor je duidelijk de invloed van de Bossanova. Hoewel de lyrics "she gets high" eruit moesten worden geknipt, omdat de verwijzing naar drugs en lsd te shockerend was voor conservatieve Staten, is het een parel van een schijf geworden. Naast "Break on Through" werden ook de drums van "Light my Fire" beïnvloed door de Latin Beat.

Ze beperkten hun invloeden echter niet tot Latijns Amerika. Zo komt "Alabama Song" oorspronkelijk uit een Duits opera. Duitse hoempa met een psychedelisch kantje en een ode aan de whisky. Nou?!

YouTube:
Break on Through
Alabama Song

Samba(-a)ss

De Braziliaanse drum & bass, ook wel Sambass, is een genre op zich. Door de combinatie van Latijns-Amerikaanse invloeden en de drumpartronen van de drum&bass zijn ze erin geslaagd het genre compleet te vern**ken. Er is nauwelijks nog bass in te vinden en de nadruk zit hem echt in de Zuiderse ritmes en melodieën. Leuk voor de meiden, pech als je de bassen wil vóelen - jeweetwelwaar.

Dé Braziliaanse drum&basspionier DJ Marky is daarvan het perfecte voorbeeld. Zijn muziek klinkt alsof hij de muziek uit Engeland wilde exporteren, bij het bagagedepot de Bass heeft vergewisseld voor een locale big-ass momma en, zich van geen kwaad bewust, daarmee de studio is ingedoken. Resultaat: tracks die je 5-jarige, aan ADHD lijdende, hyperactieve kleine broertje in slaap wiegen vóór het avondeten. Nu nog hopen dat onze Marky nog plezier heeft beleefd met de big-ass momma, anders was 't helemaal voor niks geweest.

Drum & bass moet klinken als de latino-poep: een big-ass-bass en lekker donker. Je kan ze blijkbaar niet allebei hebben. Braziliaanse drum&bass checken in België is dan ook te vergelijken met een beach-party op snowboardverlof. We missen de Braziliaanse vibes, de konten en het weer...

DJ Marky feat. Stamina MC- LK 'Carolina Carol Bela'